Kent merkezi dışında, yapılı çevrenin oluşmadığı / kırsal bir ortamda yer alan kampüs / yerleşke arazisi, çevre, bitki örtüsü ve topografyanın referans kısıtlılıklarıyla da çekim gücünün yüksek olmadığı bir karakter sunmaktadır. Buna karşın, çağdaş eğitim vizyonu etkileşimli, motive etme gücü yüksek ortamları, kentsel yaşamdaki yaya hareketiyle sağlanan sokak karşılaşmaları gibi rastlaşmaların getirdiği sosyalleşme ile işlevsel farklılaşmanın da yarattığı dinamik hayatı gerekli kılmaktadır. Bu verilerin yoksunluğundan dolayı yoğun bir nüfus ve programa sahip kampüs ortamı kendi çekim gücünü ve yaşam potansiyelini yaratmalıdır. Ayrıca, kullanıcı yaş profili kampüs güvenliğini önemli bir ölçüt olma durumuna getirmektedir. İklim özellikleri ve buna bağlı olarak gelişen yerel mekân deneyimleri, sıcak ve yağışlı Akdeniz iklimine sahip bölgenin gerekli kıldığı, avlu yaşantısı gibi açık mekan kullanımlarını, açık alanlarda güneş kontrolünün sağlanmasını, gölgeli ortamlar yaratacak mekan kurgularını gösterir. Arazi ve programa ilişkin yapılan bu değerlendirmeler doğrultusunda, bulunduğu yer ve ortam ile zıtlaşmayan / uyumlu ve kontrollü bir bina özelliği gösteren yerleşke kimliği kurgulanması ana fikri benimsenmiştir.
